DEXTRARII

DEXTRARII

apud Recentiores passim, dicuntur equi maiores et cataphracti, quibus utebantur potissimum in proeliis et bellis, Vide Guil. Neubrigens. l. 2. c. 11. Auctorem Chron. Colmariens. A. C. 1298. Radulf. de Diceto A. C. 1198. Alios. Δεξιοὶ, Scriptoribus Byzantinis, vide Leon. Gramm. in Michaele p. 469. Quod dextrâ ducerentur, donec tempus proelii adesset, nomen adepti: Byzantinis hinc sequionribus, ςυρτὸν seu ςυρτὰ, ut docent Codin, de Offic. c. 5. n. 7. et Anna Comnena Alexiad. l. 1. c. 13. Πάροχοι Evagrio l. 6. c. 14. et 15. ut observat Henr. Vales. apud Car. du Fresne Glossar. Horum unus Ordinis Templariorum olim fuit δεῖγμα. Ita enim Matth. Paris. in Chron. de iis, Primo adeo pauperes, licet strenui, fuêrunt, quod unum solum dextrarium illi duo (Hugo sc. de Paganis, et Godefredus de S. Aeodemaro, Ordinis conditores) habuêrunt: unde propter primitivae paupertatis memoriam, et ad humilitatis observantiam, in sigillo eorum insculpti sunt duo unum equum equitantes. Vide quoque infra, Equi qui in nummis.